Flexicurity w Unii Europejskiej

Metody i obszary, których dotyczy idea flexicurity, obejmują wszystkie aspekty rynku pracy, a ich charakter jest zróżnicowany
w poszczególnych państwach członkowskich. Wsparciem działań wdrażających flexicurity do polityk krajowych były prace analityczno-badawcze prowadzone przez Komisję Europejską.

Strategia Lizbońska na Rzecz Wzrostu i Zatrudnienia podkreśla potrzebę poprawy zdolności adaptacyjnych pracowników i przedsiębiorstw. W zintegrowanych wytycznych państwa członkowskie zostały zobowiązane do „promowania elastyczności połączonej z bezpieczeństwem zatrudnienia (flexicurity) i ograniczenia segmentacji rynku pracy oraz należyte uwzględnienie roli partnerów społecznych”.

Wiosenna Rada Europejska (w 2006 r.) podkreśliła potrzebę opracowania bardziej kompleksowych strategii politycznych w celu poprawy zdolności adaptacyjnych pracowników i przedsiębiorstw. Wezwała państwa członkowskie do przeprowadzenia reformy rynku pracy i polityki społecznej w ramach zintegrowanego podejścia flexicurity. Zobowiązała także Komisję Europejską do zbadania wraz z państwami członkowskimi zasad i metod wdrożenia flexicurity.

Grupa Ekspertów ds. Flexicurity została powołana przez Dyrekcję Generalną ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Równości Szans Komisji Europejskiej w lipcu 2006 r.  Efektem pracy Grupy jest raport: Flexicurity Pathways. Turning hurdles into stepping Stones . Raport omawia sytuację na rynkach pracy w poszczególnych państwach i wskazuje możliwe rozwiązania w kontekście flexicurity.

Raport odnosi się do wszystkich czterech filarów flexicurity:

1. Elastycznych i przewidywalnych warunków umów.
2. Kompleksowych strategii uczenia się przez całe życie.
3. Skutecznej, aktywnej polityki rynku pracy.
4. Nowoczesnych systemów zabezpieczenia społecznego.

Ponadto raport wskazuje na ogromne znaczenie dialogu społecznego oraz budowania partnerstw społecznych.

Drugim raportem Grupy Ekspertów ds. Flexicurity jest raport: Flexicurity Practices . Raport ten podaje przykłady „dobrych praktyk” wdrażających flexicurity w państwach członkowskich.

Misja Komisji Europejskiej

W 2008 r. Komisja Europejska ustanowiła „Misję na rzecz modelu flexicurity”. Misja składała się z przedstawicieli Prezydencji francuskiej i słoweńskiej oraz partnerów społecznych. Celem Misji była promocja wdrażania modelu flexicurity w kontekście krajowym, wspieranie wymiany dobrych praktyk i wzajemnego uczenia się. 

Misja przeprowadziła serię wizyt w okresie od kwietnia do lipca 2008 r. we Francji, Szwecji, Finlandii, Polsce i Hiszpanii.

Wizyty te odbywały się na szczeblu ministrów i sekretarzy stanu z udziałem partnerów społecznych. Wizyty miały na celu zmniejszenie różnicy między debatą na temat flexicurity na poziomie Komisji Europejskiej a uwarunkowaniami krajowymi i pozwoliły na obserwację rozwoju strategii flexicurity w państwach członkowskich. Raport z Misji  podkreśla różnorodność środków i metod stosowanych przez publiczne służby zatrudnienia danych państw, które stanowią reprezentatywny różnorodny wycinek europejskich rynków pracy.