Flexicurity w Unii Europejskiej
Flexicurity w Unii Europejskiej
Metody i obszary, których dotyczy idea flexicurity, obejmują wszystkie aspekty rynku pracy, a ich charakter jest zróżnicowany
w poszczególnych państwach członkowskich. Wsparciem działań wdrażających flexicurity do polityk krajowych były prace analityczno-badawcze prowadzone przez Komisję Europejską.
Strategia Lizbońska na Rzecz Wzrostu i Zatrudnienia podkreśla potrzebę poprawy zdolności adaptacyjnych pracowników i przedsiębiorstw. W zintegrowanych wytycznych państwa członkowskie zostały zobowiązane do „promowania elastyczności połączonej z bezpieczeństwem zatrudnienia (flexicurity) i ograniczenia segmentacji rynku pracy oraz należyte uwzględnienie roli partnerów społecznych”.
Wiosenna Rada Europejska (w 2006 r.) podkreśliła potrzebę opracowania bardziej kompleksowych strategii politycznych w celu poprawy zdolności adaptacyjnych pracowników i przedsiębiorstw. Wezwała państwa członkowskie do przeprowadzenia reformy rynku pracy i polityki społecznej w ramach zintegrowanego podejścia flexicurity. Zobowiązała także Komisję Europejską do zbadania wraz z państwami członkowskimi zasad i metod wdrożenia flexicurity.
Grupa Ekspertów ds. Flexicurity została powołana przez Dyrekcję Generalną ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Równości Szans Komisji Europejskiej w lipcu 2006 r. Efektem pracy Grupy jest raport: Flexicurity Pathways. Turning hurdles into stepping Stones . Raport omawia sytuację na rynkach pracy w poszczególnych państwach i wskazuje możliwe rozwiązania w kontekście flexicurity.
Raport odnosi się do wszystkich czterech filarów flexicurity:
- Elastycznych i przewidywalnych warunków umów.
- Kompleksowych strategii uczenia się przez całe życie.
- Skutecznej, aktywnej polityki rynku pracy.
- Nowoczesnych systemów zabezpieczenia społecznego.
Ponadto raport wskazuje na ogromne znaczenie dialogu społecznego oraz budowania partnerstw społecznych.
Drugim raportem Grupy Ekspertów ds. Flexicurity jest raport: Flexicurity Practices . Raport ten podaje przykłady „dobrych praktyk” wdrażających flexicurity w państwach członkowskich.
Misja Komisji Europejskiej
W 2008 r. Komisja Europejska ustanowiła „Misję na rzecz modelu flexicurity”. Misja składała się z przedstawicieli Prezydencji francuskiej i słoweńskiej oraz partnerów społecznych. Celem Misji była promocja wdrażania modelu flexicurity w kontekście krajowym, wspieranie wymiany dobrych praktyk i wzajemnego uczenia się.
Misja przeprowadziła serię wizyt w okresie od kwietnia do lipca 2008 r. we Francji, Szwecji, Finlandii, Polsce i Hiszpanii.
Wizyty te odbywały się na szczeblu ministrów i sekretarzy stanu z udziałem partnerów społecznych. Wizyty miały na celu zmniejszenie różnicy między debatą na temat flexicurity na poziomie Komisji Europejskiej a uwarunkowaniami krajowymi i pozwoliły na obserwację rozwoju strategii flexicurity w państwach członkowskich. Raport z Misji podkreśla różnorodność środków i metod stosowanych przez publiczne służby zatrudnienia danych państw, które stanowią reprezentatywny różnorodny wycinek europejskich rynków pracy.