Idea flexicurity w polskich Publicznych Służbach Zatrudnienia

1 lutego 2009 r. weszła w życie nowelizacja ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, która w swej formie odnosiła się do zasad flexicurity. Intencją nowych regulacji było, aby polskie publiczne służby zatrudnienia skoncentrowały swoje wysiłki na zadaniach związanych z promocją zatrudnienia i aktywnych formach ograniczania bezrobocia, a nie wyłącznie na łagodzeniu negatywnych skutków tego zjawiska. Nowe regulacje ukierunkowane były również na usprawnienie publicznych służb zatrudnienia funkcjonujących w ramach  administracji samorządowej.

Ustawa:

• zmodyfikowała system świadczeń dla osób bezrobotnych,
• uporządkowała zagadnienia funkcjonowania innych podmiotów na rynku pracy,
• zwiększyła możliwości wpływu partnerów społecznych na przemiany na rynku pracy poprzez zmodyfikowane zadań rad zatrudnienia oraz udział różnych podmiotów w realizacji zadań publicznych na rzecz osób bezrobotnych i zagrożonych utratą pracy,
• określiła podstawowe usługi rynku pracy, do których należą: pośrednictwo pracy, usługi EURES, poradnictwo zawodowe i informacja zawodowa, pomoc w aktywnym poszukiwaniu pracy i organizacja szkoleń,
• zdefiniowała wymagania wobec pracowników odpowiedzialnych za ich realizację.

Udział publicznych służb zatrudnienia we wdrażaniu idei flexicurity mają oparcie w ww. ustawie oraz Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 września 2010 r. w sprawie standardów i warunków prowadzenia usług rynku pracy.

W ideę flexicurity wpisuje się, w szczególności:

• Zwiększenie dostępu do usług rynku pracy.
• Zindywidualizowane podejście do każdego poszukującego pracy.
• Wyodrębnienie - w powiatowych urzędach pracy - wyspecjalizowanej komórki: Centrum Aktywizacji Zawodowej (CAZ). Ponadto powiatowe urzędy pracy we współpracy z samorządami gminnymi będą mogły tworzyć na poziomie gmin lokalne punkty informacyjno – konsultacyjne (LPIK).
• Uatrakcyjnienie szkoleń związanych z aktywizacją zawodową.
• Zwiększenie motywacji do uczestnictwa w działaniach aktywizujących.
• Działania związane z przywracaniem na rynek pracy osób dojrzałych.
• Realizacja programu „Solidarność pokoleń – Działania dla zwiększenia aktywności zawodowej osób po 50-tym roku życia”.
• Inwestycje w kapitał ludzki - kadrę urzędów pracy.

Zobacz także:
Raport z badania „Flexicurity w Polsce”